Wanneer Clomid?

Wanneer je zwanger probeert te worden, is het van groot belang dat er een eisprong plaatsvindt. Deze kan dan bevrucht worden door een zaadcel waarna je zwanger kunt raken. Bij onregelmatige cyclussen of bij uitblijvende menstruaties (PCOS), en dus geen eisprong, is de kans op zwanger worden heel klein.

Als je last hebt van uitblijvende menstruatie, ofwel PCOS (Poly Cystieus Ovarium Syndroom), kan Clomid worden voorgeschreven. Ook kan het voorgeschreven worden als je door andere redenen geen eisprong hebt. Dit is vaak het eerste medicijn dat artsen zullen voorschrijven bij een beperkte eisprong, door het gebruiksgemak en de effectiviteit ervan.

Werking van Clomid

De werkzame stof in Clomid heet Clomifeen, wat een beetje lijkt op het natuurlijke hormoon oestrogeen. Tegelijkertijd is Clomid ook een oestrogeen-onderdrukker. Dit zorgt er weer voor dat de hypofyse denkt dat bij gebruik van Clomid er te weinig oestrogeen in het lichaam voorkomt. Daardoor zal de hypofyse meer FSH (Follikel Stimulerend Hormoon) en LH (Luteïniserend Hormoon) aanmaken. Dit zal ervoor zorgen dat de kleine, inactieve eiblaasjes gaan groeien!

Wanneer de oestrogeenwaarden hoog genoeg zijn, zal er een seintje worden gegeven dat de productie van FSH niet meer nodig is. Een piek die daarop volgt in de oestrogeenspiegel zal ervoor zorgen dat het LH hormoon tot een piek komt, wat zorgt voor een eisprong. Het LH hormoon is ook het hormoon dat je meet wanneer je een ovulatietest of vruchtbaarheidstest doet.

Gebruik van Clomid

Het doel van het gebruiken van Clomid is een eisprong. Je zal 5 dagen opeenvolgend op hetzelfde tijdstip 1 tablet slikken met 50 mg Clomifeen. Op welke dagen van je cyclus dit zal zijn, hangt af van je arts, maar je zal in ieder geval tussen dag 3 en 5 mee begonnen zijn. Daarnaast wordt er meestal op dag 3 een echo gemaakt, waarbij wordt gekeken naar of het baarmoederslijmvlies mooi dun is.

Na afmaken van de kuur, zal je op dag 10 of 12 nog een echo krijgen om te kijken of er al eiblaasjes aan het groeien zijn. Als er een rijp eiblaasje geobserveerd wordt, zal je het advies krijgen om te vrijen met je partner om zwanger proberen te worden. Een week later kan het zijn dat je bloed moet laten prikken om de hoeveelheid progesteron te testen in je lichaam. Zodra er een eisprong heeft plaatsgevonden, zal de hoeveelheid van dit hormoon namelijk toenemen, en kan er sprake zijn geweest van een eisprong.

Als er een eisprong heeft plaatsgevonden, zal je moeten wachten op je volgende menstruatie of een zwangerschapstest om te kijken of je ook daadwerkelijk zwanger bent geworden. Heeft er geen eisprong plaatsgevonden? Dan kan je een hogere dosis Clomid voorgeschreven krijgen.

Bijwerkingen van Clomid

Omdat de kuur van Clomid maar 5 dagen duurt en de bijwerkingen relatief onschuldig zijn, is dit vaak de eerste oplossing bij problemen met zwanger worden. Bijwerkingen die je kunt ervaren met Clomid zijn haarverlies, gewichtstoename, opvliegers, stemmingswisselingen en maag- en darmklachten. Een wat serieuzere bijwerking is een verhoogde kans op een meerling. Dit kan komen doordat het lichaam iets té heftig reageert op het medicijn, waardoor er meerdere eiblaasjes kunnen rijpen en vrijkomen. Na de echo kan er bepaald worden hoeveel eiblaasjes er hebben gerijpt, en als dit er meer zijn dan 3 wordt er afgeraden gemeenschap te hebben om de kans op een meerling te voorkomen.

Werkt Clomid ook echt?

Onderzoek heeft uitgewezen dat zo’n 80% van de vrouwen door Clomid een eisprong heeft gehad. Daarvan is er ongeveer 50% ook daadwerkelijk zwanger geraakt. De grootste kans op een positieve werking van Clomid is in de eerste 3 maanden, en als er na 6 maanden nog geen zwangerschap is, zal er een ander plan worden gemaakt samen met je arts. Er kan dan bijvoorbeeld worden overgestapt op Gonadotrofine-injecties.