Wat is heupdysplasie?

De heup is opgemaakt uit de heupkop en de heupkom. De heupkop zit vast aan het dijbeen, en de heupkom is onderdeel van het bekken. Normaal gesproken is de heupkom diep genoeg om het grotere deel van de heupkop te overdekken. Als de heupkom niet goed wordt aangelegd bij een baby tijdens de zwangerschap, wordt de heupkom te ondiep. Dit wordt dan heupdysplasie genoemd.

Bij een milde vorm van heupdysplasie is enkel de heupkom te ondiep, maar bij ernstige varianten is de heupkom zo ondiep dat de heupkop voor een deel (subluxatie), soms helemaal (luxatie) uit de heupkom kan raken. Als heupdysplasie op tijd wordt ontdekt en behandeld, kan vroegtijdige slijtage van de heup op latere leeftijd voorkomen worden.

Bron: St. Antonius Ziekenhuis

Oorzaken van heupdysplasie

Heupdysplasie heeft niet een eenduidige oorzaak. Het komt vaker voor bij meisjes dan bij jongens. Er verschillende factoren die de kans op heupdysplasie vergroten:

• Aangeboren heupafwijkingen in de familie
• De aanwezigheid van andere aangeboren afwijkingen, zoals een klompvoetje
• Stuitligging tijdens de zwangerschap

Symptomen van heupdysplasie bij baby

Je kunt heupdysplasie aan de volgende symptomen herkennen bij je baby. Op het consultatiebureau wordt ook altijd gelet op deze symptomen:

• Wanneer je de baby op zijn buikje legt, kunnen er bij de billen ongelijke huidplooien zichtbaar zijn. Dit kan echter ook voorkomen bij kinderen zonder heupdysplasie.
• De beentjes kunnen ongelijk gespreid zijn bij het verschonen van de luier.
• Het been aan de getroffen kant is korter dan het gezonde been wanneer de heupkop uit de kom is. Dit komt alleen voor bij ernstige vormen van heupdysplasie.

De arts zal onderzoek om de kijken of er daadwerkelijk sprake is van heupdysplasie. Er wordt dan gekeken naar de beweeglijkheid van de heup en of de heupkop uit de heupkom kan. Als deze heupafwijking vermoed wordt, zal er een echo worden gemaakt van de heupjes. Als er heupdysplasie wordt geconstateerd, zal je automatisch worden doorverwezen naar een orthopeed.

Behandelingen heupdysplasie

Gelukkig herstelt heupdysplasie zich in 90% van de gevallen in de eerste drie levensmaanden. Als het hierna nog steeds aanwezig is, kan het op de volgende manieren worden behandeld. Bij al deze behandelingen worden de heupen gespreid, waardoor de heupen in het midden van de ondiepe heupkom komen te liggen. Dan zorgt ervoor dat het onderliggende bot zich aanpast op de toename van de druk door een diepere heupkom te vormen.

• Camp-spreider: deze methode is met behulp van een spreider, en wordt gebruikt als de heupen volledig en soepe gespreid kunnen worden.
• Pavlik-bandage: dit wordt gebruikt als de heupen niet volledig en soepel gespreid kunnen worden, en als de heupkop naast het kommetje staat. Als het gewricht eventueel later in de behandeling wel volledig kan spreiden, kan er worden overgestapt naar een Camp-spreider.
• Tractiebehandeling: deze behandeling wordt gebruikt voor kinderen bij wie heupdysplasie erg laat wordt ontdekt, of wanneer de bovengenoemde behandelingen onvoldoende effect hebben. Deze behandeling kan tot twee weken duren, waarna er wordt overgegaan op een gipsbroek.
• Operatie en gipsbroek: In zeldzame gevallen is het nodig de heup onder narcose terug in de heupkom te zetten. Daarna wordt een gipsbroek aangelegd, wat voorkomt dat de heupkop weer uit de kom gaat.