Wat is amenorroe?

Wanneer je menstruatie langer dan 6 maanden uitblijft, is er sprake van amenorroe. Ook kan deze diagnose worden gesteld wanneer je op de leeftijd van 16 jaar nog geen menstruatie hebt gehad. In deze gevallen is er dan sprake van een stoornis. Wanneer je zwanger bent is er eigenlijk ook sprake van amenorroe, maar dan is het normaal en is er geen sprake van een stoornis. Er zijn verschillende soorten amenorroe: primaire, secundaire, oligomenorroe.

Primaire amenorroe

Er wordt van primaire amenorroe gesproken als je je eerste menstruatie nog niet hebt gehad op een leeftijd van 16 jaar. Het kan ook zijn dat je wat later ongesteld wordt, maar het kan ook aan een ander lichamelijk probleem liggen. Daarnaast kan het te maken hebben met stress.

Blijft je menstruatie tot je 16e levensjaar uit en heb je verder last van andere symptomen, dan is het een goed idee om contact op te nemen met de huisarts. Symptomen hierbij zijn wanneer andere puberteitskenmerken, zoals borstgroei en schaamhaarontwikkeling, ook uitblijven samen met de menstruatie. Ook wanneer je op basis van je BMI ondergewicht hebt, wanneer je extreem fanatiek sport en wanneer je vaak last hebt van extreme stress, kun je hiermee beter naar de huisarts gaan. Wanneer je een jaar nadat je borsten zijn begonnen met groeien nog niet ongesteld bent geworden, wordt hetzelfde aangeraden.

Secundaire amenorroe

Bij deze variant heeft de eerste menstruatie al wel plaatsgevonden, maar stopt dan ineens voor langer dan 6 maanden. In vele gevallen herstelt de cyclus zich weer vanzelf, maar in sommige gevallen is het beter contact op te nemen met de huisarts. Dit is bijvoorbeeld wanneer je op basis van het BMI ondergewicht hebt, als je veel bent aangekomen in korte tijd, als je last hebt van buikpijn of als je last hebt van extreme stress.

Oligomenorroe

Deze variant houdt in dat je weinig ongesteld wordt. Je ongesteldheid blijft dan uit voor langer dan 42 dagen maar voor korter dan 6 maanden. Dit kan te maken hebben met het slikken van een anticonceptie pil, maar het kan ook een voorteken zijn van amenorroe, waardoor een huisartsbezoek altijd een goed idee is.

Oorzaken voor amenorroe

Bij amenorroe gaat het dus om het uitblijven van de menstruatie. Dit kan verschillende redenen hebben, die zowel fysiek als psychisch van aard kunnen zijn. Dit volgende oorzaken kunnen ten grondslag liggen van amenorroe:

• Ondergewicht door bijvoorbeeld een eetstoornis of extreem sporten. Menstruatie komt meestal weer op gang wanneer je op een gezond gewicht terugkomt
• Psychische oorzaken zoals depressie of extreme stress.
• Hormonale afwijkingen kunnen ervoor zorgen dat je niet ongesteld wordt
• PCOS (het polycysteus ovarium syndroom) dat ervoor zorgt dat je eisprong niet kan plaatsvinden
• Medicijngebruik zoals antidepressiva kunnen bijdragen aan het uitblijven van je menstruatie
• Nadat je stopt met hormonale anticonceptie, zoals de pil, kan het weer even duren voordat je ongesteldheid op gang komt
• De overgang waarin vrouwen rond de 45 jaar komen, hierbij stopt de menstruatie
• Het geven van borstvoeding maakt hormonen aan die de eisprong onderdrukken. Wanneer je stopt met borstvoeding komt de menstruatie vaak gewoon weer terug.

Amenorroe en vruchtbaarheid

Als je niet menstrueert betekent dit dat er geen eisprong heeft plaatsgevonden en je dus niet vruchtbaar bent. Maar dit betekent niet gelijk dat je geheel onvruchtbaar bent. Oorzaken van amenorroe, zoals PCOS of hormonale afwijkingen, kunnen er wel voor zorgen dat je minder of niet vruchtbaar bent. Je arts kan je het beste meer vertellen over jouw vruchtbaarheid en kans op zwangerschap.

Of een behandeling voor amenorroe nodig is, hangt af van de oorzaak. Als het duidelijk is waardoor het komt, dan kan je afwachten totdat de menstruatie weer terugkomt of een behandeling starten. Wat aanpassingen in je levensstijl voldoen soms ook om dit probleem op te lossen. Als de oorzaak niet bekend is, dan kan je doorverwezen worden naar een specialist. Is de oorzaak psychisch? Dan zal je behandeld worden in samenwerking met een psycholoog en eventueel een diëtist als het om een eetstoornis gaat.