Het is een drukke werkweek. De komende maand heb ik toch zeker nog 10 deadlines staan, dus gas terugnemen zit er nog even niet in. Hopelijk wordt het daarna wat normaler en werk ik richting mijn verlof.

Ik heb een enorme bult vakantiedagen gespaard, dus ik ga lekker zes weken vooraf met verlof en plak er na die tijd nog een maandje vakantie aan vast. We zijn op het werk druk bezig het komende jaar te plannen. Het is een rare gedachte dat al mijn projecten doorgaan, maar ik er vijf maanden niet ben. Daarnaast staan we aan de vooravond van grote veranderingen en weet ik nog niet hoe ik mijn werk aantref als ik terugkom. Maar goed, dat mijn leven compleet verandert, wist ik al. Ik laat het maar op me afkomen. Peter en ik willen beide vier uur minder werken, zodat we om de week een extra dag thuis kunnen zijn. Ik ben al een dag vrij, dus met twee daagjes kinderopvang en een dag oppas, hebben we volgens mij een uitstekende balans.

Opvangen

Moet het nog wel even lukken met de kinderopvang.. De kleine opvang tegenover ons huis zit al vol. Gelukkig hebben we een rondleiding kunnen regelen op een kinderopvang iets verderop. Wat is het leuk om die kleine ukkies daar te zien spelen. Nieuwsgierig naar ons toe stappend en zwaaien door het raam. Het is wel onwerkelijk om daar met een buikje van 18 weken rond te lopen en de vraag krijgen of je okee bent met het merk zalf dat ze daar gebruiken. Ik heb geloof ik nog niet een erg sterke mening over hoe ik dat allemaal zou willen. Helaas krijgen we een paar dagen na onze inschrijving de vervelende boodschap: tegen die tijd zit het al helemaal vol, we kunnen op de wachtlijst geplaatst. Lichte paniek. We hoopten het gewoon te kunnen vastleggen en nu moeten we maar afwachten of iemand ons kindje wil opvangen?

Gezellig geklop

Ondertussen ben ik alweer drie dagen in Frankrijk voor werkmeetings. De tweede avond pak ik maar even een avondje voor mezelf. Liggend op bed voel ik geklop aan de binnenkant van mijn buik. Ik heb dit al eerder gevoeld, maar nu weet ik het zeker; hallo meisje! Gezellig om zo niet helemaal alleen op m’n hotelkamer te liggen. Ik had verwacht nog een tijd te moeten wachten, omdat mijn placenta aan de voorkant ligt. Maar blijkbaar ligt ze met d’r voetjes aan de zijkant, daar voel ik het steeds kriebelen. Tijdens de meeting maak ik volledig geconcentreerd aantekeningen en voel ik haar ineens weer. Het relativeert alles. Ik kan me overal wel druk over maken, maar er groeit een klein meisje in mijn buik. En dat is het allerbelangrijkste en mooiste wat er is.

Als ik tussen het werk door naar de wc ga, leg ik mijn handen op mijn buik en zeg ik haar even gedag. Terwijl ik naar mijn groeiende buik kijk, bedenk ik me ineens hoe graag ik dit altijd al gewild heb. Voor de spiegel fantaserend hoe ik eruit zou zien met een zwangere buik. Nu is het gewoon echt!

Het is de laatste keer dat ik voor mijn werk ga vliegen. Ik zeg mijn internationale collega’s gedag en misschien tot volgend jaar. Of zou het dan nog veel te vroeg zijn om van huis te gaan? Ik heb zo geen idee van hoe we er dan voor staan, dat ik het allemaal nog maar open hou in mijn hoofd.

Au, mijn rib!

Ik voel me trouwens prima deze week. Ik ga ’s avonds weer op normale tijden slapen en ben niet meer moe. Eten gaat weer normaal, al hoef ik nog steeds geen flink bord avondeten. Het enige vervelende dingetje is een irritant brandende, kloppende pijn in mijn rib aan het eind van de dag. Ik word er soms echt naar van. Het lijkt of mijn ribben wat zijn uitgezet en mijn bh’s te strak zitten en op mijn rib drukken. Ik loop als een malloot door de supermarkt met mijn hand tussen mijn borsten onder de beugel. Volgens de verloskundige trekken de banden aan mijn ribben en kan de aanhechting irriteren. Ze adviseert een kruik, een steunbroekje en een middeltje tegen kneuzingen. Ik hou mijn hart vast voor als de boel straks echt op spanning komt. Maar voor nu ga ik elke avond slapen met kriebels in mijn buik en word ik wakker met een gelukzalig gevoel, wat niemand me kan afnemen.

En jij?

Hoe ervaar jij je zwangerschap in combinatie met je werk?

Onderaan deze pagina kun jij jouw reactie achterlaten. Ik ben heel benieuwd naar jouw ervaringen en verhalen.