Alles loopt anders

Heel anders dan bij mijn vorige zwangerschap, laat ik nu alles een beetje op z’n beloop. Misschien omdat mijn zoontje, koppig als hij is, twee weken langer dan ik had gewild op zich liet wachten. Misschien wel omdat ik weet wat er komen gaat. Veel zwangere vrouwen om mij heen hebben een uitgetypt geboorteplan klaar, opgemaakt in lettertype comic sans, want dat staat zo leuk. Als ik iets van het leven tot nu toe heb geleerd, is dat niets, maar dan ook wer-ke-lijk niets, precies volgens plan gaat. Vooral niet als je zwanger bent.

Bevallen in bad wordt bevallen op de bedrand, met je onderbroek op je linker enkel.
Bevallen thuis wordt bevallen op de parkeerplaats van het ziekenhuis.
Bevallen met geurkaarsen op de vensterbank wordt gordijnen in de fik.
En mooi bevallen wordt bevallen met de mascara op je vingers, rood doorlopen oogwit en gesprongen aderen op je knalrode wangen.

Ik verzin het niet, het is een greep uit de wensen van op springen staande vrouwen uit mijn omgeving, die pertinent niet ingewilligd werden. Ik besloot daarom al bij mijn vorige zwangerschap dat ik me laat verrassen door het lot.

Er hangt een geurtje aan

De babykamer, die ik hoopvol babykamer had gelaten, ligt er sereen bij. Ik bekijk het beeld van een afstandje en haal herinneringen op van de gebroken nachten, de wallen die ik over deze grond met me meesleepte, de fauteuil naast het gietijzeren ledikantje waarin ik zo vaak vurig hoopte dat het eenjarige frummeltje zou omvallen van de slaap, de koude bedrand in mijn wang gedrukt. De vintage commode waarvan ik de hoekjes al meer dan eens met een pittige allesreiniger moest ontdoen van kinderkots en het mini knuffelkonijntje dat ooit onmisbaar was, maar nu ingeruild is voor pluche marvelhelden.

Naast me zet Man twee handen in zijn zij en met één zin zuigt hij de hele melancholie uit de kamer: "Ik vind het hier na al die jaren toch nog altijd een beetje naar poep ruiken, kan er niks aan doen." Ik duw hem en zijn stomme grijns de kamer uit, de melancholie achterna en neem plaats in de fauteuil. Op mijn telefoon heb ik in een kwartier nieuwe wanddecoratie, vers beddengoed en een nieuwe hoes voor het aankleedkussen gekocht, ook al ken ik het feit dat wanneer je het woord 'baby' in de zoekbalk plaatst, alles twee keer zo duur wordt.

Zuur

In mijn buik herinnert mijn ongeboren kind mij eraan dat ik het toilet binnen nu en vijf seconden moet bereiken om een natte broek te voorkomen. De baby ligt voortdurend te drukken op mijn blaas, wat afgelopen nacht resulteerde in negen toiletbezoeken van zulke onbenullige plasjes, dat het me soms kort ziedend maake. Ik slofte dan terug naar mijn bed, waar ik het hoofdeinde met een meter had verhoogd met behulp van vier kussens. Man draaide zich om als reactie op mijn gekreun en gesteun. "Wat kijk je zuur?", merkte hij briljant op. "Ik héb het zuur", was mijn beladen respons. Ik vervloekte mezelf dat ik tijdens het boodschappen wel drie repen chocola, maar geen rennie's had gekocht. "Bicarbonaat", hoorde ik naast me. "Huh?" "Dat moet je nemen volgens oom Google." Buiten het feit dat ik niet eens wist wat het is, haatte ik het dat mensen op het net denken dat we alles in huis hebben om af te komen van irritante kwalen. "Meng drie boterbloemblaadjes met vier druppels eiwit, verwarm dat op 79 graden en blus het af met 150 ml bloedwijn." Ik draaide me op mijn linkerzij in afwachting van toiletbezoek nummer tien.

Lief broertje

"Ik vind Jantje een leuke naam." Zoonlief heeft prima ideeën. Het is een uit de hand gelopen grap van oma en nu houdt hij voet bij stuk. Als hij zo niet komt te heten, hoeft ie zijn broertje niet, heeft hij me met zijn miniarmpjes over elkaar op het hart gedrukt. Ik beantwoord zijn gemopper door zijn mollige handje op mijn buik te houden. Zijn ogen worden groter als hij het bobbelige buiklandschap onder zijn vingers voelt bewegen. "Je broertje zegt hallo", verzeker ik hem. "Hallo Jantje, ik ben jouw broer, maar je mag ook een andere naam hoor, als je wil." De zoen op mijn buik die erop volgt vult het vruchtwater met duizend vlinders.

Herkenbaar?

Laat je onderaan deze pagina jouw reactie achter?