Belang van vaginale bacteriën voor de baby tijdens de geboorte

Het geboortekanaal van een moeder herbergt een diverse gemeenschap van bacteriën. Deze bacteriën spelen een cruciale rol bij de gezondheid van de baby. Tijdens een vaginale bevalling komt de baby in contact met deze bacteriën, die vervolgens de darmen van de baby koloniseren. Dit is het begin van de opbouw van het microbioom (bacteriebevolking in de darmen) van de baby, dat essentieel is voor een gezond immuunsysteem en de spijsvertering. Bovendien helpen deze bacteriën bij het voorkomen van de overgroei van potentieel schadelijke micro-organismen.

Afwezigheid van vaginale bacteriën tijdens keizersnede

Bij een keizersnede wordt de baby niet door het geboortekanaal van de moeder geboren, waardoor het contact met de vaginale bacteriën ontbreekt. In plaats daarvan wordt de baby direct uit de baarmoeder gehaald, wat resulteert in een aanzienlijke vermindering van de blootstelling aan deze gunstige bacteriën. Dit kan leiden tot een verschil in de bacteriebevolking in de darmen van de baby, wat verontrustend kan zijn voor veel ouders.

Microbioom van baby na keizersnede

Na een keizersnede kan het microbioom van de baby anders zijn dan bij een natuurlijke bevalling. Bovendien kan het toedienen van antibiotica aan de moeder tijdens de operatie het microbioom van de baby verder verstoren. Antibiotica doden niet alleen schadelijke bacteriën, maar ook nuttige bacteriën die belangrijk zijn voor de gezondheid van de baby. Dit kan verband houden met een verhoogd risico op auto-immuunziektes, allergieën, astma en andere gezondheidsproblemen op latere leeftijd.

Tip: Ga goed voorbereid de bevalling tegemoet met de bevalcursus en cursus Hypnobirthing, deel van het online cursuspakket.

Vaginal seeding als oplossing?

Vaginal seeding (letterlijk vertaald: vaginaal zaaien) is een praktijk die is ontstaan als een mogelijke oplossing voor het herstellen van het contact tussen de baby en vaginale bacteriën na een keizersnede. Bij vaginal seeding wordt een steriel gaasje in de vagina van de moeder gestopt, en er vlak voor de keizersnede uitgevist. Met die vaginale afscheiding van de moeder wordt dit voorzichtig op de huid en in de mond van de pasgeborene gesmeerd. Het idee hierachter is om de baby bloot te stellen aan de bacteriën van de moeder, die tijdens een natuurlijke bevalling normaal gesproken aanwezig zouden zijn. Zo krijgt het microbioom van je baby toch nog een zetje, en wordt het risico op toekomstige ziektes mogelijk verkleind.

Niet alle medische professionals ondersteunen deze praktijk, omdat er zorgen zijn over mogelijke risico's en gebrek aan voldoende wetenschappelijk bewijs. Niet elke moeder kan vaginal seeding ondergaan, omdat het afhankelijk is van verschillende factoren, waaronder de gezondheid van de moeder, het risico op overdracht van bepaalde infecties en de mogelijkheid in het ziekenhuis waar de keizersnede plaatsvindt. In de praktijk wordt deze methode overgelaten aan het ouderpaar zelf.

Risico's en kritiek op vaginal seeding

Hoewel vaginal seeding aantrekkelijk kan lijken als een manier om de bacteriebevolking in de darmen van de baby te herstellen, zijn er belangrijke risico's om in gedachten te houden. Eén van de grootste zorgen van critici is de mogelijke overdracht van infecties van de moeder op de baby tijdens het proces, met bijvoorbeeld streptokokken en herpes.

Bepaalde onderzoekers denken tevens dat het effect van vaginal seeding niet hetzelfde is op het microbioom van de baby als een natuurlijke bevalling. Zo zou het microbioom van keizersnede geboren kindjes sowieso anders zijn, wat niet vergelijkbaar is met vaginal seeding. Daarnaast krijgen vrouwen tijdens een keizersnede antibiotica, wat wordt doorgegeven via de navelstreng. Dat heeft ook veel impact op het microbioom van de baby, en een doekje met afscheiding zou dan niet veel verschil maken.

Bovendien is er geen wetenschappelijk bewijs om de effectiviteit, veiligheid en langetermijnvoordelen van vaginal seeding volledig te begrijpen.