Scheelkijkende baby

We spreken van scheelzien wanneer de oogstand niet recht is. De ogen kijken dan niet dezelfde kant op als je naar een voorwerp kijkt. Dit heet dan een afwijkende oogstand, wat ook wel loensen wordt genoemd. Je baby ziet dan alles dubbel, waardoor hij vooral hoogte en diepte slecht kan zien. Dit komt van 2 tot 5 procent van de baby’s voor tussen de 6 maanden en 6 jaar. Scheelzien of strabisme hoeft niet te betekenen dat beide ogen naar binnen kijken: er zijn verschillende varianten waarbij de ogen naar boven, onder, binnen of buiten kunnen kijken.

Oorzaken scheelzien baby

Het kan worden veroorzaakt door de volgende factoren:

• Aandoening in de hersenzenuwen: een aandoening in de hersenzenuwen kan scheelzien veroorzaken, aangezien deze zenuwen de oogspieren aansturen. Dit komt echter weinig voor.
• Oogspieren: Als de oogspieren te kort of te lang zijn, kan het oog scheeftrekken, wat resulteert in scheelzien
• Erfelijke aanleg: De kans op scheelzien is groter wanneer het in de familie voorkomt.
• Gezichtsscherpte: Als er problemen zijn met gezichtsscherpte, ofwel wanneer er onscherp wordt gezien, kan loensen worden veroorzaakt.

Tot 3 maanden is het echter onschuldig als je baby af en toe scheel ziet. Dan zijn de oogjes namelijk nog volop bezig met het leren samenwerken. Als je baby echter constant scheelziet, kan er sprake zijn van een van de bovengenoemde factoren. Op het consultatiebureau zal de arts dit controleren.

Scheelzien baby behandelen

Als er inderdaad sprake is van scheel kijken bij je baby en dit blijft onbehandeld, dan kan er een lui oog ontstaan. Dat betekent dat een oog gaan uitzetten, doordat de hersenen het scheel kijken willen tegen gaan. Daarom is het belangrijk scheelzien op tijd te ontdekken en het te behandelen. Dat kan worden gedaan door middel van het dragen van een bril, met verschillende oefeningen of een oogspieroperatie, afhankelijk van de ernst van de klachten. Ook de duur van de behandeling is afhankelijk van de klachten.