Na een keizersnede natuurlijk bevallen: ‘’Vooral de kraamweek was een wereld van verschil!’’

‘’Mijn eerste bevalling was door middel van een ongeplande keizersnede. Ik was ruim 41 weken en 5 dagen zwanger, en de baby wilde niet indalen. Daarom werd ik overgedragen aan een gynaecoloog, zie ervoor zorgde dat de bevalling werd ingeleid door middel van een ballonkatheter. Daarna kreeg ik vrij snel weeën, maar dat resulteerde uiteindelijk toch in een keizersnede.

Mijn baby reageerde namelijk helemaal niet goed op de weeënopwekkers die ik daarna kreeg. Zijn hartslag daalde, en herstelde daarna pas heel langzaam. Daarom is er uiteindelijk toch gekozen voor een keizersnede’’, vertelt Steffie.

Nasleep van de keizersnede

‘’Na de keizersnede was het behoorlijk zwaar. Er is echt niks gelogen als de verloskundige zegt dat je moeite kan hebben met een blokje om lopen na twee weken. Ik was weken aan het herstellen, en werd geconfronteerd met vriendinnen die al in de kraamweek een stukje buiten konden lopen. Ook was de baby geen makkelijke baby en voelde ik me niet zelfverzekerd.

Na een tijdje begon ik na te denken over een volgende bevalling, en wilde graag dat die wel natuurlijk zou zijn. Toen ik zwanger raakte van de tweede, twijfelde ik echter nog steeds veel aan mezelf: zou het wel lukken? Gelukkig zei de verloskundige dat er geen reden was om te denken waarom het niet zou lukken, mits ik niet weer overtijd zou gaan’’.

Natuurlijk bevallen na een keizersnede

‘’Toch passeerde ik weer de 40 weken, en had ik alvast een keizersnede gepland met 41,5 week zwangerschap. Daar voelde ik me echt rot om, en had het idee dat ik weer niks te kiezen had.

Tot ik toch uit mezelf weeën kreeg! Wat was ik blij, ik kon wel huilen. Ik ging naar het ziekenhuis om te bevallen, maar daar werd ik op een gegeven moment tijdens de bevalling overvallen met het idee dat ik het niet kon en dat het te heftig is. Zo erg, dat ik zelfs dacht om toch om een keizersnede te vragen.

Gelukkig was er een gynaecoloog aanwezig die me de moed heeft ingepraat! Ik heb uiteindelijk een uur en drie kwartier geperst, wat een wereld van verschil was met het ontvangen van je baby via een keizersnede! Ik was zo trots en blij dat het toch was gelukt.

De kraamtijd na een natuurlijke bevalling

Vooral de kraamweek was compleet anders. Daar fietste ik als het ware doorheen. Borstvoeding ging ook meteen goed, en het herstel ging ook veel sneller. Ik kon ook al weer snel een blokje om lopen. Iets waardoor na de keizersnede mijn litteken helemaal ging kloppen! Het hele proces was ook psychisch en fysiek erg helend ten opzichte van de keizersnede. Ik kon ook mijn lichaam en litteken hierna veel beter accepteren.

Tijdens de zwangerschap van mijn derde dacht ik even: shit, nu moet ik weer bevallen. Maar dit keer besloot ik het anders aan te pakken en een cursus hypnobirthing te doen: iets waar ik me in de vorige zwangerschappen absoluut niet voor had opengesteld. Dat heeft zijn vruchten afgeworpen, want ik heb uiteindelijk zonder ruggenprik een bevalling van maar drie uur gehad!