Wanneer een vrouw te veel bloed verliest tijdens de bevalling wordt dit een fluxus genoemd. Een normale hoeveelheid bloedverlies zou tot 500 milliliter zijn, en een overmatig bloedverlies zou meer dan dat aantal zijn. Er is dan sprake van een fluxus. Is er sprake van meer dan 1 liter bloedverlies tijdens de bevalling, dan is er sprake van een ernstige fluxus. Dit kan leiden tot shock of bewusteloosheid, wat dit een ernstige complicatie maakt.

Een fluxus vindt echter meestal niet gelijk na de bevalling plaats, maar binnen 24 uur na de bevalling. Dit is bij 99% van de vrouwen het geval. Er is dan sprake van een primaire fluxus. Een latere bloeding kan ook nog voorkomen, tot zes weken na de bevalling, maar dit is zeldzaam.

Hoe ontstaat een fluxus postpartum?

Fluxus door gebrek aan naweeën

Naweeën zouden er na de bevalling moeten zorgen dat de placenta geboren wordt en de baarmoeder weer de oorspronkelijke vorm aanneemt. Trekt de baarmoeder niet goed samen, dan kunnen de bloedvaten naar de placenta niet goed worden dichtgeknepen en blijven deze bloedvaten te veel aan de oppervlakte en open staan. Hierdoor kan er de fluxus ontstaan: een hevige bloeding.

Fluxus door de placenta

Daarnaast kan het liggen aan de placenta die niet loskomt dat er een fluxus ontstaat, waardoor de baarmoeder niet goed kan samentrekken. In dit geval wordt de placenta dan vaak met een operatie verwijderd. Is er sprake geweest van een totaalruptuur, uitscheuren of episiotomie tijdens de bevalling, dan kan er ook fluxus ontstaan. Een onderliggend probleem zoals een stollingsstoornis kan ook de reden zijn voor een hevige bloeding.

Fluxus door keizersnede

Ook kun je meer kans hebben op een fluxus wanneer je eerder bent bevallen met een keizersnede, als je bent bevallen van een tweeling, als je bent bevallen met een grote baby of als je eerder een fluxus hebt gehad. In dit geval wordt je dan tijdens de bevalling goed in de gaten gehouden.

Gevolgen van een fluxus

Na dit hevige bloedverlies kunnen erg ernstige complicaties optreden, zowel op lange als korte termijn. Je kunt bijvoorbeeld in shock treden en er kan bloedarmoede bij komen kijken. In zeer zeldzame gevallen overlijden er zelfs vrouwen aan een fluxus. Je baby heeft er gelukkig geen last van, maar voor de net bevallen vrouw kunnen de volgende gevolgen een rol spelen.

Langetermijngevolgen

Een fluxus kan zorgen voor langdurige vermoeidheid als resultaat van de bloedarmoede. Door het herstel kan je dan flink moe zijn, ook nog langere tijd na de bevalling. Een ander lange termijn gevolg kan posttraumatische stress zijn. Dit kan het geval zijn wanneer je de bevalling ervaart als een traumatische gebeurtenis, waaraan je angstklachten kunt overhouden. Symptomen hiervan zijn slecht slapen, flashbacks en overgevoeligheid. Na een heftige bevalling en een fluxus kan het ook zijn dat het wat langer duurt voordat je weer behoefte hebt aan intimiteit, dit is heel normaal.

Bij een volgende bevalling heb je een grotere kans dat er weer een fluxus komt opspelen. Hierdoor is het aan te raden een eventuele volgende bevalling in het ziekenhuis te laten plaatsvinden. Hiervoor wordt dan met een infuus of een injectie oxytocine het risico op herhaling verminderd. Wanneer je bent geopereerd aan de baarmoeder om het bloeden te laten stoppen, kan dit invloed hebben gehad op je vruchtbaarheid. Is dit het geval, dan wordt dit uitgebreid besproken samen met je arts.

Kortetermijngevolgen

Kortetermijngevolgen komen bijna altijd kijken na een fluxus, zowel lichamelijk als psychisch. Vermoeidheid is het voornaamste gevolg, maar ook kan je nog wat pijn ervaren aan je vagina of baarmoeder door beschadigingen. Duizeligheid is ook geen gekke klacht. Daarnaast kun je last krijgen van stuwing in je borsten wanneer de fluxus is behandeld met medicijnen. Je moet dan namelijk nog een paar dagen wachten voordat je kunt beginnen met borstvoeding. In dit geval is het aan te raden de melk af te kolven om de pijn te verminderen. En natuurlijk kunnen er ook veel kraamtranen komen kijken na zo’n bevalling. Gelukkig zijn de meeste kortetermijngevolgen na een aantal weken weer voorbij.