Mijn grootse wens op persoonlijk vlak is uitgekomen. Samen met Erik, mijn man, verwachten we ons eerste kindje. We zijn hier heel dankbaar voor.

Ruimte

Juist door de zwangerschap en de dankbaarheid en rust hiervoor, ontstaat er ruimte. Ruimte om dingen los te laten, andere keuzes te maken. Keuzes op basis van gevoel. Dat voelt aan de ene kant heel vrij, ruimte voor creativiteit (zoals de babykamer inrichten en de babyuitzet afgaan) en aan de andere kant soms een beetje eng. Spannend om nieuwe keuzes te maken, wat even betekent dat je uit je comfortzone moet gaan en daar eerlijk over zijn naar jezelf toe. En jezelf daarvoor de ruimte te geven en geduld en vertrouwen te hebben.

Het mooiste nieuws ooit

Ons eerste kindje verwachten is het mooiste nieuws wat we konden krijgen. Niet alleen voor ons samen met de wens een gezin te stichten, maar ook omdat de zwangerschap ervoor zorgt dat je dichter bij je gevoel komt, oer-gevoel, een kracht in je aanboort die je eerder niet voor mogelijk had kunnen houden. Je hebt meer vertrouwen, bent zachter naar jezelf en anderen en je voelt connectie met de kleine in de buik. Het leven!

De baby al vroeg kunnen voelen

De verloskundige vond het vroeg, dat ik de baby al voel sinds week 15. En ik moest lachen, want dacht, dat is echt iets voor mij. Ik voel dingen sneller. Dus dat dit met de kleine ook zo is, verbaasd me niks. En Erik net zo, vanaf week 18 op een zondagochtend in bed. Wat schopjes. Hij omschreef het als een vlindertje. Hahaha. En ik nog vragen, maar hoe voel je dan dat het vlindertje is? (hahha ieder zijn eigen belevening en dat is helemaal goed)

Voelen jullie je ook zo anders sinds je in verwachting bent? En wat ervaren jullie? Ik ben heel benieuwd.