Goed zo, mama!
Ze toverde haar zoon achter haar rug vandaan. "Kijk eens", zei ze en wees naar de plek waar twee voortanden hadden moeten zitten. Er stonden slechts twee kleine bruine randjes. "Hoe lang is dit al zo?", vroeg ik. Ze haalde haar schouders op. "Altijd al..." "Weet je hoe dat komt en weet je wat je eraan kunt doen?" Ze haalde haar schouders op. "Hij heeft het slechte gebit van zijn vader..." Waarom heeft niemand deze moedige vrouw uitgelegd hoe ze dit had kunnen voorkomen? Ik moet me even omdraaien...
Als ik me terugdraai heeft ze een baby in haar handen en oma staat er naast. "Ik probeer hem te poetsen, maar ik doe het niet goed." We leggen de baby op onze schoten en ik pak er een borstel bij. Gelijk schiet het mondje open. Met een hoge enthousiaste stem complimenteer ik het ventje. Twee oogjes beginnen te stralen. "Nou jij." Heel voorzichtig pakt ze de borstel over en begint met poetsen. De kleine beweegt wat. "Al houdt hij alleen zijn kleine teen stil, geef hem een compliment." Bescheiden zegt ze op vlakke toon: "Goed zo..." De kleine wurmt zich uit de handen van zijn moeder.
"Zie je wel", zegt ze, en ze geeft gelijk de kleine door aan oma. Ze duikt een beetje ineen. "En mijn andere zoon begint gelijk te kokhalzen." Hij staat bij oma ademloos toe te kijken. Ik knipoog eventjes naar hem en hij kruipt gelijk achter oma. "Je doet het goed... echt waar... elke moeder vindt het poetsen moeilijk en alle kindjes hebben een fase waarbij ze niet meewerken. Maar je doet het goed. Vertrouw daarop. Probeer duidelijk te zijn in je bewegingen en in wat je zegt. Meen het."
Ik keek naar het zoontje met de twee bruine randjes. "Toch? Mama kan het wel he? Zullen we mama laten zien hoe goed ze het kan?" Hij komt achter oma vandaan. "Mama gaat jou poetsen. Zeg maar tegen mama wat fijn voelt." Tegen zijn mama vertel ik dat ze zijn hoofd mag ondersteunen. Heel even vergeet ze haar eigen kiespijn en voelen moeder en kind elkaar feilloos aan. "Goew wo wawa!", zegt het jochie. Eindelijk recht ze haar rug...
Jij kunt het ook!
Hieronder een paar tips en tricks voor het tandenpoetsen van je kind:
- Maak een feestje van het poetsen door complimentjes te geven en je kind enthousiast te benaderen.
- Vertel je kind wat je gaat doen en wees duidelijk in je bewegingen.
- Veer mee bij weerstand.
- Leg kleinere kinderen op de commode of op schoot bij het poetsen. Ondersteun bij wat oudere kinderen eventueel het hoofd.
- Maak er een vast ritueel van, zodat je kind weet wat het kan verwachten. Zing er bijvoorbeeld een tandenpoetsliedje bij.
- Laat je kind ook zelf poetsen, maar poets tot je kind 10 jaar is wel na.
- Geef het goede voorbeeld en poets tegelijk de tanden.
- Laat je kind meekijken in de spiegel, zodat het ziet wat je doet.
- Neem je kind mee naar de mondhygiënist voor nog meer tips en een uitgebreide poetsinstructie!
Dit artikel is geschreven door NVM-mondhygiënist Lieneke Steverink-Jorna.